Jounc-marin
Juncus maritimus
Juncaceae
Nom en français : Jonc maritime.
Descripcioun :Lou jounc-marin trachis dins li prado salado pas liuen de la mar. Li tijo soun pounchudo mai pas tant que li dóu jounc-pounchu, emai d'acò fai pas de mato, mai a uno souco rebaladisso que douno de coulounìo aloungado. L'enflourejado èi peréu mens sarrado. Apoundèn que li tepalo soun verdo à la flourido emé de fielat d'estamino courtet.
Usanço :Lou jounc-marin servié, à tèms passa, pèr faire de fiò e peréu, bagna dins la graisso, pèr faire lume.
Port : Grando erbo
Taio : 50 à 120 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Juncus
Famiho : Juncaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 4 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Na Cl
Autour basso e auto : 0 à 100 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Mar
- Palun
- Sansouiro
- Prado umido
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Juncus maritimus Lam., 1794
Borbori
Bunias erucago
Brassicaceae Cruciferae
Noms en français : Bunias fausse roquette, Masse au bedeau.
Descripcioun :Planto annalo d'auturo mejano (20 à 50 cm) que se recounèis à si cambo cuberto de glando roujo, à si fueio d'en aut que dounon d'èr à-n-aquéli de la rouqueto jauno (aquéli d'en bas soun mai retaiado) e subretout à si fru cresta. En mai d'acò a uno forto oudour quouro fretas si fueio.
Usanço :Es uno planto proun acro que fai pissa. Se pòu pamens manja cruso o cue. Lou noum proupousa èi pas prouvençau, mai vèn de la tiero de R.J. Carbonel : Noms patois des plantes d'Entraygues et de Mur-de-Barrez (Aveyron) 1904, Académie de géographie botanique.
Port : Erbo
Taio : 20 à 60 (80) cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Bunias
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 8 à 14 mm
Flourido : Printems
- Estiéu
Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Abriéu à avoust
Liò : Escoumbre e proche dis oustau
- Champ
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Eurimediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Bunias erucago L., 1753